Czym jest Telefon Zaufania?

Telefon Zaufania pełni w sferze psychicznej podobną rolę jak pogotowie ratunkowe w obszarze zdrowia fizycznego. Wielu ludziom ratuje życie, zwłaszcza gdy nie mają nikogo, z kim mogliby się podzielić przeżyciami, nie chcą obarczać najbliższych, wstydzą się, boją, zamykają w sobie.

    Niemożność, nieumiejętność zaradzenia trudnym sytuacjom, dotkliwa obojętność otoczenia prowadzą do wyobcowania. Jeśli silny stres trwa dłużej, przeradza się w depresję z wszystkimi jej dramatycznymi objawami. Wielu dzwoniących myśli o samobójstwie. W niezliczonych przypadkach wystarczy serdeczny gest, ciepły głos w słuchawce telefonu, a zagubiony człowiek zbiera myśli, opanowuje zdenerwowanie, strach, uświadamia sobie, że można się podnieść.

    Osoby decydujące się zadzwonić do Telefonu Zaufania wyciszają się a objawy chorobowe przebiegają łagodniej. Zaangażowanie Dyżurnych, rzetelność oraz chęć dzielenia się dobrem i niesienia pomocy sprawiają, że dzięki rozmowom przeprowadzonym za pośrednictwem Telefonu Zaufania osoby pozbawione nadziei nierzadko dostrzegają drogę wyjścia z nierozwiązywalnych według nich sytuacji.

    Taką bezinteresowną życzliwość i pomoc ofiarowują wolontariusze i osoby dyżurujące w Telefonach Zaufania na całym świecie. Telefony Zaufania w Polsce działają od 1967 roku, służąc społeczeństwu jako nagła pierwsza pomoc w kryzysie psychicznym oraz jedna z form wczesnego zapobiegania głębokim kryzysom.

    Współczesny świat ze swą agresją, iluzjami, gonitwą za sensacją, wyolbrzymianiem przez media negatywnych zjawisk, wzmaga ludzką samotność, zagrożenie, rani ludzką godność. Ujawnia się powszechny brak akceptacji dla odmiennych poglądów. Obniża się próg moralnej wrażliwości i odporności psychicznej, szczególnie wśród młodych osób. Dążenie do izolacji, oderwanie od rzeczywistości, zawieranie wirtualnych przyjaźni symbolizowanych przez automatyczne „polubienia” zaburza poczucie tożsamości, oddala od prawdy o sobie i innych. Najmniejsze niepowodzenia życiowe wydają się przeszkodą nie do pokonania, stają się powodem skrajnych postaw i zachowań – okaleczania, uzależnień, obsesji. Każdy przypadek przemocy z jej pozornie niewinnymi przejawami wywołuje niewyobrażalne, szkodliwe skutki w sferze emocjonalnej. Wraz z odczuciem bezradności zaczyna dominować zniechęcenie, apatia.

    Nie można tu mówić o konkretnych sprawach, jakie poruszane są podczas rozmów telefonicznych. Rozmówca, treść rozmowy, jej miejsce i osoba dyżurująca objęte są całkowitą dyskrecją i anonimowością. Często jednak pojawiają się problemy dotyczące przemocy w rodzinie, alkoholizmu, narkomanii, bezradności prawnej, życiowej. Jednym z trudniejszych jest problem rodziców, którzy mają kłopoty wychowawcze ze swoimi dziećmi wchodzącymi w świat alkoholu, narkotyków, sekt itp.

    Ciągle żywa jest popularność rozmów z księdzem, gdzie często pojawiają się różne pytania z zakresu wiary, duchowości. Nie wszystko da się „załatwić ” w konfesjonale. Rozmowa z kapłanem prowadzi do zbudowania dojrzałej wiary. Pomocne towarzyszenie kapłana w trudnych problemach codziennego życia daje poczucie bezpieczeństwa.

    W dzisiejszych czasach dyskrecja połączona z zaufaniem i bezpośredni, osobisty kontakt są czymś rzadkim i niezmiernie cennym. Telefon Zaufania jest instytucją wyjątkową – może przełamać bariery onieśmielenia, oferuje anonimowość, dyskrecję, lojalność i zarazem prawie namacalną bliskość człowieka, w spotkaniu z którym zaspokaja się potrzebę obecności i współodczuwania kogoś, kto chce i potrafi przekazać drugiemu siłę do życia. Jak powiedział jeden z Kapłanów, posługujący w Katolickim TZ, do Telefonu dzwoni się poRADĘ, poMOC. Przede wszystkim jednak Telefon Zaufania powinien nieść NADZIEJĘ.

    Wobec współczesnych społecznych i jednostkowych zagrożeń, na tle szeroko rozprzestrzenionych negatywnych zjawisk, skromna, mało kosztowna, a przy tym, jak się okazuje, skuteczna pomoc telefoniczna udzielana przez Dyżurnych Telefonów Zaufania staje się niezbędną formą poradnictwa psychologicznego i duchowego.